Satu hari dokek sebuah pasarayo ataupon di panggil supomaket....Kudin sodang sibuk memboli bolah..tapi tak banyak yang beliau boli cumo mee segero dan sabun basuh baju. Sambil sambil beliau melihat lihat didalam supomaket tu...beliau terperasan ado sorang makcik sodang memerhatikan beliau. Tapi beliau masih buek tak yoo.
Kek mano pon beliau poie..makcik tu ikut...Kudin tau makcik tu ikut dio dalam supomaket tu tapi beliau biarkan ajo. Ketiko beliau menuju ke arah kaunter untuk buek pembayaran...tibo tibo makcik tadi toruih sokat beliau......"Maafkan makcik nak....bukan niat makcik nak mengganggu..tapi rupa anak ni sama macam rupa anak makcik yang meninggal 2 bulan lepas"....Mendonga kato kato si makcik tadi...secaro otometik dan mejiknyoo tetibo yo Kudin bagai kono rasuk...Dio raso sodih laa bilo donga makcik tu cakap camtu..
"Saya paham makcik mesti rindukan anak makcik tu....jadi ada apa apa yang boleh saya bantu supaya terubat sikit rindu makcik??"..Tanyo Kudin...."Nakkk...makcik mintak satuu jerr...nanti makcik nak kluar nanti...tolong lambai dan cakap "babai mak" kat makcik...boleh???sekurang kurangnya terubat laa rindu di hari nih"....Kato makcik tu laie...."Boleh makcik...apa salahnya...."..Balas kudin...."Terima kasih nak....makcik nak keluar dah nih...."...Kato makcik tu laie....Kudin pon toruih bersalaman sambil mencium tangan makcik tersobut. Semaso makcik tu dah berado kek pintu keluar pasarayo tu....Kudin pon toruih melambai sambil berkato..."Babai mak"...Makcik tu pon blah laa dari situ.
Kudin dongan perasaan gumbiranyo menuju kearah kaunter untuk buek pembayaran...."semuo skali RM167.59 incek!"....."Hoh????Gapo mahaa sangakk??"..Kudin terkojut boruk ataupon dongan namo saintifik dio "terkojut planet of the apes".....Kudin bertanyoo knapo dio kono bayar sampai seratuih lobih nih?..."Incek punya sikit jer....RM17.99 jer..yang lain lain tu mak incek yang punye...die cakap incek tolong bayarkan?!"..."Hoh???Mak ambo??Makcik tadi??"....
Kek mano pon beliau poie..makcik tu ikut...Kudin tau makcik tu ikut dio dalam supomaket tu tapi beliau biarkan ajo. Ketiko beliau menuju ke arah kaunter untuk buek pembayaran...tibo tibo makcik tadi toruih sokat beliau......"Maafkan makcik nak....bukan niat makcik nak mengganggu..tapi rupa anak ni sama macam rupa anak makcik yang meninggal 2 bulan lepas"....Mendonga kato kato si makcik tadi...secaro otometik dan mejiknyoo tetibo yo Kudin bagai kono rasuk...Dio raso sodih laa bilo donga makcik tu cakap camtu..
"Saya paham makcik mesti rindukan anak makcik tu....jadi ada apa apa yang boleh saya bantu supaya terubat sikit rindu makcik??"..Tanyo Kudin...."Nakkk...makcik mintak satuu jerr...nanti makcik nak kluar nanti...tolong lambai dan cakap "babai mak" kat makcik...boleh???sekurang kurangnya terubat laa rindu di hari nih"....Kato makcik tu laie...."Boleh makcik...apa salahnya...."..Balas kudin...."Terima kasih nak....makcik nak keluar dah nih...."...Kato makcik tu laie....Kudin pon toruih bersalaman sambil mencium tangan makcik tersobut. Semaso makcik tu dah berado kek pintu keluar pasarayo tu....Kudin pon toruih melambai sambil berkato..."Babai mak"...Makcik tu pon blah laa dari situ.
Kudin dongan perasaan gumbiranyo menuju kearah kaunter untuk buek pembayaran...."semuo skali RM167.59 incek!"....."Hoh????Gapo mahaa sangakk??"..Kudin terkojut boruk ataupon dongan namo saintifik dio "terkojut planet of the apes".....Kudin bertanyoo knapo dio kono bayar sampai seratuih lobih nih?..."Incek punya sikit jer....RM17.99 jer..yang lain lain tu mak incek yang punye...die cakap incek tolong bayarkan?!"..."Hoh???Mak ambo??Makcik tadi??"....
Tiada ulasan:
Catat Ulasan