Koboi

.....Satu hari....Mazli Ibrahim sodang berpakaian longkap seperti seorang koboi...Sodang membuek persiapan untuk ke rumah kawan dio. Jauh jugak laa rumah kawan dio tu....Tapi kalo naik keto kojappp yo sampai...Kalo jalan kaki tu dokek 4 jam jugak laa..Bolum ngesot laie tu....Tapi Mazli Ibrahim nih akan ke rumah member dio dongan menunggang kudo.

.....Setolah dio bersedio..Mazli Ibrahim pon toruih buek perjalanan dongan kudo beliau. Waktu tu cuaco sungguh panas....Tapi berkat kesabaran Mazli Ibrahim di teruskan jugak perjalanan..Takpo dio dah bawak botol air jadi takdo laa kehausan sangat...Habis segalo padang...Sungai....Hutan dilalui dongan sabar...Berkat kesabaran si Mazli Ibrahim..Mako sampai laa dio kek rumah member dio. Lalu dio parking laa kudo dio tu kek tiang

....."Assalamualaikummmm".....Kato Mazli Ibrahim.."Waalaikumussalamm...Aaa...Mazli Ibrahim rupenye...Kejap aa...Aku nak kunci pintu nih"..Kato member dio bernamo Salehudin Sulaiman..."Takkan kite berdue jee?? Mane yang lain???"...Tanyo Mazli Ibrahim laie..."Kite Berdue je laa...Wullaammmmaakkkk!!!..Reall laa kude kauu...Kalah kude aku tuu.."...Kato si Salehudin Sulaiman...."Biasee laaa...Koboi cam aku nih....misti laa kude kene real...." jawab si Mazli Ibrahim dongan banggoooo.."Eh?! Kite dah lambat nih..Jom laa..." Kato si Salehudin Sulaiman....Mako bertolak lah mereko berduo ke istana budayo untuk pertunjukkan kudo kepang...